Posted in pragmatikë, sintaksë, tagged citimi, citimi i padukshëm, fjalitë pyetëse, ndajfolja pse, rendi i fjalëve në fjali on September 18, 2011| Leave a Comment »
Gjëra të çuditshme i ndodhin shqipes; të tilla që edhe deskriptivisti më liberal detyrohet të dorëzohet dhe të thotë: nuk shkoj dot më tutje.
Të marrim, bie fjala, rendin e fjalëve në fjali. Shqipja nuk e ka këtë aq të shtangët sa gjuhë të tjera analitike, meqë nuk ka nevojë, stricto sensu, ta përdorë rendin e fjalëve për të shprehur funksionet gramatikore (si anglishtja, që e dallon kryefjalën nga kundrina nëpërmjet pozicionit, përkatësisht majtas ose djathtas kallzuesit).
Posted in pragmatikë, sintaksë, tagged identifikimi, inversioni, përemrat vetorë, rendi i fjalëve në fjali on March 29, 2010| Leave a Comment »
Ç’dallim kuptimor ka midis thënieve jam unë dhe unë jam në kontekste identifikimi, për shembull në gojë të dikujt që merr në telefon/troket në derë?
Posted in morfologji, sintaksë, tagged kryefjala, kundrina e drejtë, ndërtimet pësore-vetvetore, pësorja, rema, rendi i fjalëve në fjali, subjekti logjik, tema, tema dhe rema on March 7, 2010| 1 Comment »
Në shumë manuale të stilit të gjuhëve perëndimore gjen këshilla për të kufizuar përdorimin e foljeve në pësore.
Shqipologji 