Feeds:
Posts
Comments

Posts Tagged ‘pjesëza mos’

Për foljen vij thuhet se e ka humbur formën urdhërore (njëlloj si simotra vete), për ta zëvendësuar me eja, përkatësisht hajde, të cilat konsiderohen si pasthirrma. Vete, nga ana e vet, ia ka marrë hua urdhëroren sinonimit të vet shkoj (shko). Edhe pse nuk janë tamam folje, eja dhe hajde sillen si të tilla, me aq sa munden, madje duke marrë edhe, në vetën e dytë shumës, mbaresën foljore –ni: ejani dhe hajdeni (e krahasueshme me këto, edhe pseudo-urdhërorja e vjetruar jakëni!)

(more…)

Read Full Post »

Ndërtimi i tipit mos bëj gabim + lidhore i shqipes bisedore:

Mos bëj gabim të ngjitesh nga shkallët

është i barazvlershëm me urdhëroren mohore:

Mos u ngjit nga shkallët (por merr ashensorin)

(more…)

Read Full Post »

Dy pjesëzat mohuese të shqipes, mos dhe nuk, i kanë të përcaktuara mirë përdorimet, sipas mënyrave të foljes – meqë mos parapëlqen lidhoren, urdhëroren dhe dëshiroren, ose mënyrat e irrealitetit të veprimit.

(more…)

Read Full Post »

Urdhëroren mohore shqipja e shpreh zakonisht me ndërtime që përmbajnë pjesëzën mos.

Kjo vlen edhe në ato kontekste ku mohohet ose refuzohet një akt, jo një thënie e mëparshme.

Për shembull, Rromeoja i afrohet Zhuljetës për ta puthur. Zhuljeta e shtyn me dorë dhe i thotë:

Mos.

Në vija të trasha, kjo mos i përgjigjet anglishtes don’t; dhe kuptimi, në të dy rastet është “mos e bëj këtë”, ose “don’t do it.”

Këtu mos mund të shkëmbehet me jo; edhe pse jo nuk nënkupton ndërtime foljore dhe përgjithësisht nuk e kryen mirë funksionin e ndërfaqes (interface) ose kontaktit midis kontekstit jashtëgjuhësor dhe ligjërimit.

Përndryshe, në shumë kontekste, shqipja e folur parapëlqen të përdorë, në vend të mos, urdhëroren njëjës të foljes rri.

(more…)

Read Full Post »