Ç’dallim kuptimor ka midis thënieve jam unë dhe unë jam në kontekste identifikimi, për shembull në gojë të dikujt që merr në telefon/troket në derë?
Posts Tagged ‘përemrat vetorë’
“Jam unë” dhe “unë jam”
Posted in pragmatikë, sintaksë, tagged identifikimi, inversioni, përemrat vetorë, rendi i fjalëve në fjali on March 29, 2010| Leave a Comment »
Cilësorët si përemra
Posted in morfologji, sintaksë, tagged mbiemrat cilësorë, mbiemrat e emërzuar, përemrat vetorë, përemri vete on March 25, 2010| Leave a Comment »
Te Deka e Omerit, nana i lutet Mujit të mos e marrë Omerin me vete në bjeshkë:
Pash at zot, Mujo, qi t’ka dhanë,
mos Omerin shpijet me ma tretë
se nandë vllazen zoti t’i pat falë
e gjashtë per bjeshkë dekun i ke lanë
e s’po dij e shkreta vorret ku po i kanë.
Këtu e shkreta i referohet vetë folësit, ose subjektit të thëniezimit (dhe të thënies); një mbiemër i nyjshëm (i/e shkretë), i emërzuar, duke marrë pas vetes nyjen shquese të emrit (-a), i pashoqëruar me përemrin – meqë ndërtimi ndeshet më shpesh si unë e shkreta, ose e shkreta unë.
Shqipologji 